امید سراجی رئیس هیات دوچرخه سواری استان تهران و از پیشکسوتان خانواده دوچرخه سواری در گفتگویی از دردلهای خود گفت:
دوچرخه سواری یعنی صبر و بردباری، یعنی تمرینات طاقت فرسا، یعنی روزی چندین ساعت رکاب زدن، یعنی دور شدن از جامعه، به یاد دارم در ایام جوانی که عضو تیم ملی بودم، روزها و ماهها در اردوهای سخت و خسته کننده حضور داشتم، با متد مربیان روسی( روزی ۶ الی ۸ ساعت روی دوچرخه بودن) که تمایل زیادی به تمرینات استقامتی طولانی مدت داشتند(continuous training) بعد تمرین تنها فرصت تغذیه داشتیم و ریکاوری برای تمرین روز بعد، روزهای استراحت وقتی در راه منزل تازه متوجه تغییر فصول، بلندتر شدن برج میلاد در حال ساخت میشدم. باری اینها باعث میشد بخاطر علاقمندی شدید به این رشته نتوانم مثل دیگر جوانان دوستی پیدا کنم و یا همانند هم سنهای خودم تفریح کنم، دوستانم همان چند نفر در اردوهای تیم ملی مانند: علیرضا حقی، امیر زرگری، عباس سعیدی، محمد قادری و … بودند. روابط ما در اردوها چنان صمیمیتی داشت که بمانند برادر پشت هم بودیم. من خیلی زود بنا بر دلایلی از ورزش قهرمانی دور شدم ولی برادرانم سالهای سال در صدر قاره آسیا همچون نگینی میدرخشیدن و من از دور حظ میکردم از اوج بودن برادرانم. اما حال این خانواده خوشبخت که سالهاست به لطف رکابزنان جدیدتر و قدیمی همچون نگین بر صدر قاره آسیا میدرخشند، بخاطر یک رویداد از هم خرده میگیرند، از ناکامی ها میگویند، البته این رویداد تفرقه انگیز ،همان المپیک تلخ ورزش ما، ریو است. واقعا چرا؟ چرا باید از هم خرده بگیریم؟ آیا ما همانند بریتیش ساکلینگ برنامه بلند مدت داشتیم تا بتوانیم مدالهای خوشرنگ المپیک را کسب کنیم؟!!! بریتیش ساکلینگ ( british cycling)از سال دوهزار میلادی شروع به سرمایه گزاری هنگفت در تمامی بخشهای پژوهشی، زیرساختی خود نمود که توانست به این جایگاه نائل شود، ما بضاعتمان در حد آسیاست. ناگفته نماند که در بعضی رشته های دوچرخه سواری کشورهای جنوب شرق آسیا سالهاست که با تدوین یک برنامه بلند مدت بدنبال قطب های بزرگ دوچرخه سواری(اروپا و آمریکا) در حال حرکت هستند. باری دوستان و برادران عزیز من، خانواده بی حاشیه من، در این زمان بهتر است بجای کوچک کردن یکدیگر، بدنبال حمایت از یکدیگر باشیم، بیاییم با همفکری، برنامه ریزی و تلاش مضاعف سقف این خانه و خانواده را بلندتر کنیم.
اسلام عزیز برای حفظ آبرو و حرمت و شخصیّت مؤمنان اهمیّت زیادی قائل است تا آنجا که حق تعالی در قرآن کریم میفرماید:
پس کسی را که خداوند مدافع او است چگونه انسان به خود جرأت میدهد که پردهاش را بدرد و رازش را فاش کند یا عیبش را آشکار سازد، و یا بی دلیل به او تهمت وارد نموده و آبروی او را بریزد و به حیثیّتش صدمه برساند(سوره حج آیه۳۸). برادر عزیزم، آیا شما در هیچ مسابقه ای زمین نخوردی؟!! آیا دوچرخه سواری با حادثه اجین نشده؟ پس چرا؟ چرا باید برای یک حادثه در حین رویداد، به هم میهن خود اینگونه برخورد کنی!!!! بعضی از دوستان بحث انتخابات را مطرح میکنند و جبهه گیری های بدون تعقل، ده نفر کاندیدا وجود دارد و ۴۸ نفر عضو مجمع، به نظر من هر کسی که برنامه بهتری داشته باشد و عقبه مدیریتی با کیفیت تری انتخاب میشود، پس زیاد نباید کورکورانه و تنها از روی تعلق خاطر به شخصی صحبت نمود.
ما همان خانواده ای هستیم که به صدر بودن ورزشکاران، تیمهای باشگاهی و تیم ملی در قاره کهن آسیا به خود می بالیم. به کجا چنین شتابان گون از نسیم پرسید دل من گرفته زین جا هوس سفر نداری ز غبار این بیابان؟ همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم. به کجا چنین شتابان؟ به هر آن کجا که باشد به جز این سرا، سرایم سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی به شکوفهها، به باران برسان سلام ما را
|